برشی از کتاب سی و چند سالگی مجموعه اشعار سپید شاعر دینا بحتو نشر ستاره جاوید
مقدمه:
در سال 1360_خیابان بهار_کوچه فروردین_پلاک2_چشم به جهان گشودم.
زندگی آغاز شد با فراز و نشیب های بسیار
و در سن سی و چند سالگی نوشتن را آغاز کردم
و دلنوشته های این کتاب را قلم زدم.
این کتاب تقدیم به تمام زنان رنج کشیده و تنهای کشورم
و همچنین سپاس بیکران از استاد عابد ساوجی بزرگوار که مرا در چاپ این کتاب یاری کردند …
منیژه بختو(دینا)
تابستان 1397
از هیچ کجای جهان نمی توان گریخت…
وقتی هنوز زنده ام
هنوز نفس می کشم
هنوز می نویسم
.
… و باز خواهم نوشت…
“دینا”
***
نوشته هایم بوی درد می دهند. دردی که به استخوان رسیده است.
از کدامین درد بگویم؟ وقتی از من فقط، خاکستری به جا مانده…
***
عابران کوچه و خیابان، چقدر ساده می گذرند از همه چیز!.
به شکستن کدامین دلِ دلداه می اندیشند؟ عابران کوچه و خیابان…
***
شب و تنهایی، رهایی خاطرات در تاریکی، تجسم شب های بی قراری…
با این همه تنهایی، رهایم نکن.
***
زیر باران تو را می خوانم
من هستم و باران، تو نیستی … !
دریاب مرا…
“تنها”
من مانده ام و ریزش باران….
برشی از کتاب سی و چند سالگی مجموعه اشعار سپید شاعر دینا بحتو نشر ستاره جاوید
***
به کدامین نگاه دل خوش کنم؟ وقتی احساس نمانده …
“سکوتم”
حرف های نهفته است و، درونم غوغاست.
***
من بودم و من،
به دنبال رویاهای بکر،
با دنیایی از عشق.
“افسوس!” آمدی
اما،
خزان زندگیم شدی…
***
گذر زمان را نمی خواهم وقتی تو نیستی…
لحظه هایش عذاب است.
توانی نمانده مرا، بیا پایان عذابم باش.
***
به آمدن قاصدک دلخوشم.
خبر از دلتنگی و عشق دارد.
قاصدک
همیشه بیا،
چشم به راه توام …
***
باز هم هوا بارانی ست …
کنار پنجره ایستاده ام،
بخار شیشه را پاک می کنم
شاید تصویری از تو رقم بخورد…
***
گل های سرخ،
نشان از قلب های عاشق دارند…
هر تیغش زخم، و شاخه هایش سرگذشت اشک ها
و شب های بی پایان عشاق واقعی ست …
آه …
از روزی که نباشد اثری از گل سرخ …
برشی از کتاب سی و چند سالگی مجموعه اشعار سپید شاعر دینا بحتو نشر ستاره جاوید
